شازده کوچولو

وقتی دو سالت بود ، عاشق مکویین و ماتر ، شخصیت های کارتون ماشین ها بودی  ...

وقتی تو این روز روی ماهت رو دیدم تمام درد و سختی نه ماه استراحت مطلق و استرس هایی که بخاطر حفظ سلامتی تو به ما تحمیل کرده بودن رو فراموش کردم  ... تو آرامش عجیبی داشتی حتی وقتی به دنیا اومدی گریه نکردی .... کم شیر میخوردی ... زیاد میخوابیدی ... ولی به گمونم داشتی انرژی ذخیره میکردی چون دقیقا از سه ماه بعدش شروع کردی به آتیش سوزوندن تا همین الان    ...

باربدم ! امروز از تولدت سه سال و نه ماه میگذره ، تو این مدت اتفاقات تلخ و شیرین زیادی رو کنا هم تجربه کردیم ،روزهای خوب و بد ، خنده ها و گریه های کوتاه و طولانی ولی همه این روزها ما رو به تو دلبسته تر کرد وما روز به روز بیشتر و بیشتر عاشقت شدیم ... خیلی دوست دارم پسر گلم                            ...

ساعت 8:45 روز پنجشنبه هجدهم  آبان سال یکهزار و سیصد و نود و یک ، خداوند بزرگ و مهربان با تمام  عظمتش یه فرشته ی بی نظیر  و فوق العاده به ما داد ... یه پسر کوچولو و شاد و خیلی دوست داشتنی ... از همون روز دنیای ما به طرز عجیبی عوض شد ... من مامانوی تو شدم و سروش  ،بابا سلوش شد... ازت ممنونم که شانس به این بزرگی به ما دادی امیدوارم همونجور که تو یه پسر فوق العاده برای ما هستی ماهم پدر و مادر خوبی برات باشیم عشق من ... ...

سلام عروسک کوچولوی من ( البته الان دیگه واسه خودت مردی شدی سیبیل داری مرد من )  بعد از سه سال و اندی حالا که رفتی مهد کودک و برنامه های روزانه ات مرتب شد ، منم بالاخره فرصت کردم برات بنویسم  ....الان ساعت 11 شب و تو خوابی ، باربدم از اینکه خدا تو رو به ما داد خیلی خوشحالم ، تو ماهی عشقم .... ...

...

                                       در جهان بی دست و پا بودن خطاست                          توپ چون بی دست و پاست  از این و آن پا میخورد   ...